എന്റെ മലയാളം... മധുര മലയാളം...

എന്താ മലയാളികള്‍ക്ക് പച്ച മലയാളം ഇഷ്ടമല്ലേ? സാഹിത്യ ഭാഷയില്‍ പറഞ്ഞാലേ അല്ലെങ്കില്‍ പാടിയാലേ മലയാളികള്‍ അത് നല്ലതാണെന്ന് സമ്മതിച്ചു കൊടുക്കൂ എന്നുണ്ടോ???? ഇത് ചോദിക്കാന്‍ കാരണം എന്താന്ന് വെച്ചാല്‍ ഈയിടെയായി ഞാന്‍ കേള്‍ക്കുന്ന അന്യഭാഷാ സിനിമ പാട്ടുകളെ എല്ലാം നമ്മുടെ മധുര മലയാളത്തിലേക്ക്  എന്നെ കൊണ്ട് ആകുന്ന രീതിയില്‍ തര്‍ജ്ജമ ചെയ്യാന്‍ ശ്രമിക്കാറുണ്ട് . ഉദാഹരണത്തിന് ഹിന്ദിയിലെയും തമിഴിലെയും പാട്ടിന്റെ കാര്യം പറയാം. അവരുടെ വരികള്‍ വളരെ ലളിതമാണ്. അത് മലയാളത്തില്‍ ആകുമ്പോള്‍ എനിക്കും എന്തോ ചിരി വരാറുണ്ട്.. ഒരു സന്തോഷ്‌ പണ്ഡിറ്റ്‌ വരികള്‍ ആയിപ്പോകുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്  താഴെ ഞാന്‍ ഒരു വളരെ പോപ്പുലര്‍ ആയ ഒരു ഹിന്ദി ഗാനത്തിന്റെ വരികള്‍ കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്‌. അതൊന്നു മലയാളത്തിലേക്ക് മാറ്റാന്‍ ശ്രമിച്ചു നോക്കൂ.... (വരികളില്‍ ക്ലിക്ക് ചെയ്‌താല്‍ വീഡിയോ കാണാം) 

ദാ ഒരു ഹിന്ദി പാട്ട്...

Meri  Tarah Tum Bhi Kabhi Pyaar Karke Dekho Na
Meri Tarah Tum Bhi Kabhi Pyaar Karke Dekho Na
Chaahat Ka Mujhse Sanam Ikraar Karke Dekho Na
Kitna Mazaa Hai Kaisa Nasha Hai 
Kitna Mazaa Hai Kaisa Nasha Hai
Pyaar Karke Dekho Na 

ഇനി ഒരു തമിഴ് പാട്ട്..  

En kadhal solla neram illai
Un kadhal solla thevai illai 
Nam kadhal Solla vaartha illai
Unmai maraithaalum marayaathedi

എന്ത് ലളിതമാണ് വരികള്‍. അത് പോലെ തന്നെ വളരെ പോപ്പുലരാന് ഈ പറഞ്ഞ പാട്ടുകള്‍. അവരെപ്പോലെ തന്നെ മലയാളികളും ഈ പാട്ടിനെ ഇഷ്ട്ടപെടുന്നും ഉണ്ട്. സംസാരിക്കുന്ന പോലെ അവര്‍ പാട്ടുകള്‍ ഉണ്ടാക്കുന്നു. അവിടെ ഒരു വൃത്തികേടും അനുഭവപ്പെടുന്നും ഇല്ല.  വളരെ ലളിതമായ ഭാഷയില്‍ അതായത് അവുടെ സംസാര ഭാഷയില്‍ ഗാനങ്ങള്‍ രചിക്കുന്നു. എന്തോ മലയാളത്തില്‍ അങ്ങനെയുള്ള ശ്രമങ്ങള്‍ നടത്താറില്ല. അല്ലെങ്കില്‍ ആരെങ്കിലും ശ്രമിച്ചാല്‍ തന്നെ നമ്മള്‍ മലയാളീസ്സു അതിനെ പുശ്ചിച്ചു തള്ളും. ഞാനും അങ്ങനെ തന്നെയാണ്. നമുക്ക് മനസ്സിലാകാത്ത രീതിയില്‍ ഉള്ള പാട്ടുകള്‍ ആണു നമുക്കിഷ്ടം എന്നുണ്ടോ? സാഹിത്യം കുറഞ്ഞു പോയാല്‍ എന്തോ പോയ പോലെ. അയ്യേ..! ഇതെന്തു പാട്ടാ??? എന്നു ചോദിച്ചു നമ്മള്‍ മുഖം ചുളിക്കും. ശരിക്കും അത് വേണോ??? മലയാളത്തില്‍ വലിയ കിടിലങ്ങള്‍ ഉള്ളത് കൊണ്ടാന്നു തോന്നണു നമ്മള്‍ക്ക് അങ്ങനെയുള്ള ഒരു വിശ്വാസ്സം ഉള്ളത്. മലയാളീസ്സിനു എല്ലാം ജാഡ കാണിക്കാനുള്ള ഇടങ്ങളാണ്. എനിക്കിത്രേം അറിയാം എന്നുള്ള ജാഡ കാണിക്കാനുള്ള ഇടങ്ങള്‍. ഒരു കഥയായാലോ നോവല്‍ ആയാലോ എന്തെഴുതിയാലും ആര്‍ക്കും മനസ്സിലാകാതെ അവിടേം ഇവിടേം ഒക്കെ തൊട്ടും തോടാതേം പറയും. വായിക്കുന്നവന്‍ തലയും ചോറിഞ്ഞിരിക്കുന്ന അവസ്ഥ. അത് കഴിഞ്ഞു വായിച്ചിട്ട് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ലേലും "ഹാ ... ! കൊള്ളം. നന്നായിട്ടുണ്ട് " എന്നു പറഞ്ഞു വായിക്കുന്നവനും ജാഡ കാണിക്കും. ഇത്രേം ജാഡ വേണോ എന്നാണ് എന്റെ ചോദ്യം. അതോ മലയാളം അത്ര ലളിതമായ ഭാഷ അല്ലെ??? ലളിതമായി ഒരു കാര്യം പറയുന്നത് മലയാളിക്ക് പിടിക്കില്ലേ??? അതോ മലയാളത്തില്‍ ലളിതമായി ഒന്നും പറയാന്‍ പറ്റില്ലേ??  എനിക്ക് തോന്നുന്നത് ആ ധാരണയൊക്കെ വെറുതെ ആണെന്നാണ്. കടു കട്ടി സാഹിത്യമേ മലയാളിക്ക് പിടിക്കൂ എന്നാണേല്‍ വൈക്കം  മുഹമ്മദ്‌ ബഷീര്‍ എന്നു പറയുന്ന ഒരു കഥാകാരന്  ഇത്രയും പോപ്പുലാരിറ്റി കിട്ടുമായിരുന്നില്ലല്ലോ?  അദ്ദേഹം എത്ര ലളിതമായാണ് കാര്യങ്ങള്‍ പറയുന്നത്. എല്ലാ ഭാഷകളും പോലെ മലയാളത്തിനും  രണ്ടു മുഖങ്ങളുണ്ട് എന്നാണ് എന്റെ പക്ഷം. ഒന്നു സാഹിത്യത്തിന്‍റെ മുഖം മറ്റേതു ലളിതമായ ഭാഷയുടെ മുഖം. മറ്റു ഭാഷക്കാര്‍ രണ്ടാമത്തേത് കൂടുതല്‍ ഇഷ്ട്ടപ്പെടുമ്പോള്‍ ഞാനടക്കമുള്ള മലയാളികള്‍ ആദ്യം പറഞ്ഞതിനെ ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്നു.. അതാകും സത്യം. എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും... 

"ഹൃദയത്തിന്‍ മധുപാത്രം നിറയുന്നു സഖി നീയെന്‍...
ഋതു ദേവതയായ്‌ അരികില്‍ നില്‍ക്കെ...
നീയെന്‍ അരികില്‍ നില്‍ക്കെ.. "

എന്നു പാടുന്നത്  കേള്‍ക്കാന്‍ ഒരു കല തന്നെയാണല്ലേ?? മധുരം മലയാളം.... മലയാള ഭാഷ തന്‍ മാദക ഭംഗി ഒരു മലര്‍ മന്ദഹാസ്സമായ് എന്റെ മനസ്സില്‍ നിറയുന്നു....  ഒരു മലയാളി ആയി ജനിച്ചതില്‍ അഭിമാനവും തോന്നുന്നു. അമ്മേ മലയാളമേ എന്റെ ജന്മ സംഗീതമേ നിനക്കെന്റെ ഒരായിരം സ്നേഹ പുഷ്പങ്ങള്‍....